ORATIONES Principum

ORATIONES Principum

dicuntur in Iure, quae ab ipsis Principibus in Senatu habentur; Cum ipsi scilicet explicatis rei totius circumstantiis, quod iustum, utile ac honestum Reip. sit, ostendunt, Senatumque rogant, an sic constituere placeat. Talis exstat Oratio vel pars potius Orationis Imper. Severi l. 1. ff. de rebus eorum, qui sub tut. sunt, non alien. Citantur item D. Marci Orationes, de alimentis, l. cum hi, ff. de transact. de fugitiv. requisit. l. divus. ff. de serv. fugit. de bonis mat. l. penult. ff. ad Tertull. Eiusmodi quoque est Oratio D. Marci de confessis, cuius fit mentio l. 6. §. 1. ff. de confess. et l. 59. ff. de re Iud. Oratio porro Marci et Commodi, quâ prohibentur Tutores et filii eorum pupillas suas ducere: ad quam Paulus librum singularem scripsit, leg. 60. et l. 67. §. sed et filius fam. ff. de ritu Nupt. Eorundem Imperatorum Oratio, de rebus eorum, qui sub tutela vel cura sunt sine decreto non alienandis, l. 1. ff. de rebus eorum, l. 9. Cod. de praed. minor. quam singulari librô idem Paulus exposuit, ut ex Indice Florentino ac Inscriptionibus aliquot constat: Oratio Hadriani in leg. si et rem, §. et illud ff. de pet. heredit. Oratio Antonini, de confirmandis inter virum et uxorem donationibus, l. 32. ff. de donat. inter vivos. Similia alia excmpla sunt in l. ult. Cod. de Testam. man. leg. 17. Cod. de excusat. tut. leg. 2. Cod. de Cur. de cur. fur. l. penult. Cod. de his quae, ut indigitat Barn. Brissonius in Lcxic. et l. 1. Antiqq. c. 16. Et quia Senatus aliquando a Principe consulitur, ipsae Orationes Senatusconsulta interdum vocantur: Exemplum est in l. item veniunt, §. pridie. ff. de pet. hered. Vulteius in Comment. Institut. quibus medis Testam. infirm. §. fin. num. 1. apud Ioh. Calvin. Lexic. Iurid. vide quoque infra, ubi de SConsulto Orphitiano, voce Orphitus. In Communione Romana, Orationes vocantur, in Ritualibus libris, eae preces, quas in sacris liturgiis peragunt, quaeque a verbo Oremus initium habent ac semper ad Deum Patrem diriguntur. Easdem quoque Collectas appellant. Vide Durandum l. 4. c. 15. qui num. 17. observat, in Ecclesia Lateranensi numquam dici Orationem, sed in Missa et in omnibus Horis altâ voce pronuntiari Orationem Dominicam, quae in Novo Testam. prima fuit Ortio, etc. vide supra.